Bizden İyisi Yok (Vi är bäst!)

Özet

Biz En İyisiyiz! (İsveççe: Vi är bäst!), Lukas Moodysson tarafından yazılıp yönetilen ve eşi Coco Moodysson’ın Never Goodnight adlı çizgi romanından uyarlanan 2013 yapımı İsveç drama filmidir. Film 2013 Toronto Uluslararası Film Festivali’nde Özel Sunum bölümünde gösterilmiştir.

Konu

Yer Stockholm, sene 1982. Mevzu punk, ergenlik ve dostluk… 13 yaşındaki üç arkadaş (Bobo, Klara ve Hedvig) sokakların tozunu attırıyor… Cesurlar, çetin cevizler, güçlüler ve bir o kadar da zayıflar, akılları karışık ve acayipler… Çok küçük yaşta kendi başlarının çaresine bakmak zorunda kalmışlar… Herkes “Punk falan kalmadı artık” dese de, ellerinde tek bir enstrüman olmadan, bir punk grubu kuruyorlar. Lukas Moodysson’un, eşi Coco’nun yazıp çizdiği Never Goodnight adlı çizgi romandan uyarladığı film, aslında tüm sinemaseverlere seslenen bir çalışma. Yönetmen filmi için şunları söylüyor: “Tüm kanıtlar aksine işaret etse de, hayatın yaşamaya değer olduğunu gösteren bir film yapmak istiyordum; yaptım.”

1982 Stockholm: Bobo ve Klara, punk rock sevdikleri için akranları tarafından dışlanan 13 yaşında iki kızdır. Androjen, kısa saçlı ve bol kıyafetli bu kızlar, gençlik kulüplerinde Iron Fist adlı bir rock grubunda çalan küçümseyici genç erkeklerin gazabına uğrarlar. Kızlar, ikisi de bir enstrüman çalamasa da erkekleri kızdırmak için kendi gruplarını kurarlar. Bobo punk’ı bir kaçış aracı olarak kullanırken, Klara öfkeli ve politiktir ve söylediği alaycı sözleri kendisi yazar.

İkili, utangaç ve arkadaşsız bir Hıristiyan kız olan Hedvig’in okuldaki yetenek yarışmasındaki klasik gitar performansını gördükten sonra ondan gruplarına katılmasını ister. Hedvig onlara aynı tonda şarkı söylemeyi ve çalmayı öğretir. Klara onu Tanrı’ya inanmadığına ikna etmeye çalışsa da Hedvig saygılı ve sabırlı bir öğretmendir. Bobo ve Klara Hedvig’i saçlarını kısa, punk tarzında kestirmeye ikna ederler. Hedvig’in annesi, birkaç hafta boyunca onunla birlikte kiliseye gitmezlerse bunu polise bildirmekle tehdit eder. Bobo ve Klara bunu reddeder, Klara’nın babası onlara yaptıklarının suç olmadığını söylemiştir.

Hedvig okulda Bobo ve Klara’dan uzak durur; bunun sebebinin onlara kızgın olması olduğunu düşünürler. Aslında Hedvig’in sadece annesinin davranışlarından utandığını ve Bobo ile Klara’nın kendisine kızgın olduğunu sandığını öğrenirler. Arkadaş kalmaya devam ederler. Klara daha sonra Hedvig’in bir elektro gitara ihtiyacı olduğunu söyler. Gerekli paraya sahip olmadıkları için tren istasyonunda dilenirler ancak aldıkları parayı şekerlemelere harcarlar.

Solna’da yaşayan benzer yaşlardaki üç çocuktan oluşan yerel bir punk grubuyla ilgili bir dergi röportajı gördükten sonra grup üyelerinden Elis’i ararlar. Elis onlarla Solna tren istasyonunda buluşmayı kabul eder, ancak üçüncü üyelerini kovduktan sonra artık sadece bir ikili olduklarını açıklar. Üç kız, Elis ve grup arkadaşı Mackan grubun prova alanına giderler. Klara ve Elis eşleşir, Mackan ise Hedvig’e yönelir. Bobo dışarıda bırakıldığı için hayal kırıklığına uğrar. Daha sonra Elis’i arar ve onunla buluşur. Bunu Klara’ya itiraf ettikten sonra kavga ederler ama Hedvig onları barıştırır.

Gençlik kulübü çalışanlarından biri Hedvig’e elektro gitar çalmayı öğretmeye çalışır ama Hedvig ondan daha iyi çaldığını kanıtlar. Bobo davul çalarken hayal kırıklığına uğrar ve Klara’nın bas gitarı denemesine izin vermemesine kızar. Personel, Iron Fist ve kızlar grubunu Västerås’ta küçük bir Noel konserine davet eder. Seyirciler onlara sataşınca, Klara “Hate the Sport!” şarkısının sözlerini “Hate Västerås!” olarak değiştirir ve küçük bir isyana neden olur. Bu onlara Iron Fist’in saygısını kazandırır. Stockholm’e dönüş otobüsünde Bobo, Klara ve Hedvig “Biz en iyisiyiz!” derler. Gençlik kulübü çalışanlarından biri onların en kötüsü olduğunu söyler ama kızlar gülerek yollarına devam ederler. Film, Klara’nın babasının tuvalette klarnet çalmasıyla sona erer.