Infernum

Film izlerken ekranda bir şeyler görmek ve bazen de duymak isteriz. İşitme bazen görmekten daha etkili olabilir. Hollandalı yazar-yönetmen Marich bu yaklaşımı benimsedi ve ses tasarımını yeni filmi Inferno’nun ayrılmaz bir parçası haline getirdi. Camille (Suziey Block) anne ve babasını küçük yaşta kaybetmiştir. Gizemli bir sesi araştırmak için bir kamp gezisinde ortadan kayboldular. Daha sonra Camille, bir sanat okulunda heykeller yapar ve insanlarla bu fenomen hakkında röportajlar yapar. Bu, erkek arkadaşı Hunter (Michael Barbuto) ile yıldönümünde bir röportaj geldiğinde sorun çıkarır. Camille ve film arkadaşı James (Clinton Roper Elledge), araştırmak için geldikleri Nevada’daki olayların canlı yayınını gördüklerinde işler daha da kötüye gider.

Hunter, Camille’in Jacob’la röportaj yapmak için harcadığı zamanı şimdiden kıskanıyor ve bu onu doğru yola sokuyor. Heyelan nedeniyle otoyol kapanınca çift trenle seyahat etmek zorunda kalır. Hunter’la tanışırlar ve tuhaf bir sohbetin ardından bir tünelde duran trende yalnız kalırlar ve geride sadece Rita’yı (Sarah Schoofs, Meme, Ayla) bırakırlar. Sesler yaklaştıkça ne olduğunu anlamakta zorlanırlar. Cehennem, gizemli sesleri ve kaçış noktalarıyla Shasta Üçgeni’ne benzetilebilir. Her ikisi de fenomen nedeniyle ailesini kaybeden genç bir kadını temsil ediyor. Ancak Marich, filmini hem mecazi hem de gerçek anlamda daha karanlık bir yola götürüyor. Karanlık, klostrofobik ve çok soğuk ve Marič bundan faydalanıyor. Güçlü ve sinir bozucu ses efektleri eklendi. Ayrıca çoğu işkence karışımı olan rahatsız edici sesler, endüstriyel sesler ve insan sesleri de filmde önemli rol oynuyor.